Το όραμα ενός υποψήφιου Δημάρχου
Εϊναι γνωστό και φαίνεται από τα γραπτά μου όλο αυτό τον καιρό ότι δεν χαρίζομαι στον Μπουτάρη. Οφείλω να εξηγήσω το γιατί, λίγες ώρες πρινα ανοίξουν οι κάλπες.
Δεν του φέρομαι σκληρά επειδή δεν τον θεωρώ ικανό. Ίσα – ίσα αν κάποιος μπορεί να κάνει κάτι για την πόλη αυτός θα ήταν ο Μπουτάρης. Από το μπορώ όμως μέχρι το κάνω υπάρχει πολύς δρόμος.
Θεωρώ δεδομένο ότι ότι την δημαρχία μπορούν να την διεκδικήσουν μόνο ο Γκιουλέκας και ο Μπουτάρης. Θεωρώ επίσης δεδομένο ότι ο Γκιουλέκας δεν πρόκειται να κάνει απολύτως τίποτε στα 3,5 χρόνια αυτής της θητείας.
Τότε γιατί δεν στηρίζω τον Μπουτάρη;
Μα γιατί αυτό που βλέπω δεν με πείθει για το τι θα ακολουθήσει σε περίπτωση επικράτησης του.
Προφανώς δεν θέλω τον Γκιουλέκα για να μου φορτώσει τον Γάκη για μια ακόαμ φορά σαν αντιδήμαρχο πολιτισμού, είδαμε τις ικανότητές του. Μα δε θέλω να έρθει ο Μπουτάρης και να μου φορτώσει την γνωστή παρεούλα στα πολιτιστικά της πόλης.
Δεν θέλω έναν δήμαρχο να οραματίζεται Βαρκελώνη, Μπιλπάο, γήπεδα γκολφ, μαρίνες και άλλα λαιφστιλίστικα. Θέλω έναν δήμαρχο που να οραματίζεται μια Θεσσαλονίκη που θα είναι ο εαυτός της. Θέλω έναν δήμαρχο που να μη θέλει απλά να γίνει ο δήμαρχος των 100 χρόνων της νεώτερης ιστορίας της πόλης, αλλά ο δουλευταράς δήμαρχος των 3,5 -8,5 ή και γιατί όχι των 13,5 χρόνων. Θέλω τον δήμαρχο που έχει τα καλά του Μπουτάρη χωρίς τα κακά του, θέλω τον Μπουτάρη που παρ’ ότι ήξερε ότι θα χάσει 1-2% των Πασόκων ψηφοφόρων, έβγαλε τον Αβραμόπουλο και τον Κουράκη ξέχωρα από τους άλλους για να τιμήσει αυτούς που τον στήριξαν. Δεν θέλω τον Μπουτάρη κωλοτούμπα με την υποθαλάσσια ή με το TV100.
Η πόλη δεν σηκώνει ακόμη μια ελπίδα χαμένη. Το είδαμε με τον Βούγια, κολλητό του Μπουτάρη. Πήρε 16% με τον Συνασπισμό και θέλησε να το εξαργυρώσει από την πρώτη χρονιά με το να γίνει ευρωβουλευτής. Η πόλη έφαγε στην μάπα για άλλα 8 χρόνια Παπαγεωργόπουλο. Αν βγει και αποτύχει ο Μπουτάρης τότε θα έχουμ ε για μαι ζωή Παπαγεωργόπουλους και Γκιουλέκες.
Τι χρειαζόμαστε; Έναν άνθρωπο με όραμα και χωρίς κομματικές εξαρτήσεις. Έναν άνθρωπο που θα ξέρει ποιοί ακριβώς είναι οι δίπλα του. Έναν άνθρωπο που δεν χρειάζεται να πουλάει “εναλλακτικίλα” αρκεί να είναι. Ένα τατουάζ και ένα σκουλαρίκι δεν σε κάνει εναλλακτικό. Εναλλακτικό σε κάνει αυτό που δεν φαίνεται. Οι πετυχημένες επιχειρήσεις δεν είναι πρόκριμα για να πάρεις μια θέση. Δεν διοικείς μια επιχείρηση, διοικείς έναν οργανισμό που πρέπει να είναι πέρα από κέρδη για τους ανθρώπους.
Πως μπορώ να ψηφίσω τον Γκιουλέκα χωρίς όραμα με τα παιδιά των πρώην δημοτικών συμβούλων ή βουλευτών; Πως μπορώ να ψηφίσω του δογματικούς Αριστερούς του ΚΚΕ ή ακόμα και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Πως μπορώ να ψηφίσω τους ρατσιστές Χρυσαυγίτες και τους Ερμαφρόδιτους του ΛΑΟΣ; Πως μπορώ να ψηφίσω έναν παρωχημένο πολιτικό που έχει σημαία του το Μακεδονικό και το μόνο προσόν που βρίσκει στον ευατό του είναι ότι ξέρει όλες τις τρύπες των Αθηνών για να πάει να παρακαλέσει και να μαζέψει λεφτά; Πως μπορώ να ψηφίσω έναν κάτω του μέτριου πολιτικό με μόνο σημαία την αριστεροσύνη του;
Πως μπορώ να ψηφίσω μια παράταξη που έβγαλε το πρόγραμμά της 4 μέρες πριν τις εκλογές;
Τέλος πως μπορώ να ψηφίσω έναν άνθρωπο για δήμαρχο όταν δεσμεύεται για τα αυτονόητα. Όταν δεσμεύεται να κάνει την δουλειά για την οποία πληρώνονται οι οδοκαθαριστές. Δεν έχει καταλάβει ότι δεν ψάχνω για σκουπιδιάρη;
Πως να ψηφίσω έναν άνθρωπο για δήμαρχο όταν δεσμεύεται για τα αυτονόητα, όταν δεσμεύεται ότι θα κάνει χρηστή διαχείριση των οικονομικών. Είναι δυνατόν να υπάρξει υποψήφιος που θα δεσμευτεί για το αντίθετο;
Πως να ψηφίσω έναν άνθρωπο για δήμαρχο όταν δεσμεύεται για τα αυτονόητα, όταν δεσμεύεται ότι θα στηρίξει τους μη έχοντες.
Αυτό δεν είναι όραμα μα και πάνω από όλα δεν είναι δεσμεύσεις, είναι στο job description του δημάρχου. Κάτι άλλο περίμενα από σας
Υ.Γ. δεν το συνηθίζω αλλά λόγω της φύσης του post ενημερώνω ότι θα κρατήσω ανοιχτά τα σχόλια όσο αυτά παραμείνουν σε πολιτισμένο επίπεδο
Αν θέλεις να δοκιμάσεις το χαρακτήρα κάποιου, δώσε του εξουσία.
– Μάρκος Αυρήλιος –
Dark Angel
November 7, 2010 at 12:40 am
Δεν χρειάζεται ν αέχει απόλυτη εξουσία. Δεν θέλω τέτοια δοκιμή. Βλέπεις επί εποχής Αυρήλιου αν τον απογοήτευε ο τύπος που του έδινε εξουσία, του έπαιρνε το κεφάλι. Τώρα δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια
argos
November 7, 2010 at 12:47 am
Καταλαβαίνεις φαντάζομαι τι εννοούσε ο Μάρκος Αυρήλιος. Μέσα σε αυτές τις λίγες λέξεις περικλείει όλη την ανθρώπινη ματαιοδοξία.
Dark Angel
November 7, 2010 at 1:20 am
πεδιά σοβαρά τωρα, συμφωνώ και εγώ οτι ο Μπουτάρης μπορεί να μην είναι το τέλειο, αλλα υπάρχει τελειο στην ζωή; σίγουρα ειναι αιώνες καλύτερος απο τους αλλους οποτε ας κάνουμε μια προσπάθεια, δεν αντέχετε αλλο η συντηρητικούρα σε αυτήν την πόλη
Themis
November 7, 2010 at 4:46 am
Καταρχάς σας ευχαριστώ για την εκτίμησή σας σε όποιο χιούμορ διαθέτω.
Κατά δεύτερον, αν αναλογιστώ την κατάσταση της Θεσσαλονίκης, εμένα, τουλάχιστον,
θα μου αρκούσε ένας δήμαρχος των αυτονόητων.
nikos fotiou
November 7, 2010 at 10:19 am
Αντιγράφοντας τον thanosk θα έλεγα:
“…Γιατί η σιγουριά της αποτυχίας είναι πιο ασφαλής από την ελπίδα της ευτυχίας. Δυστυχώς.”
Give hope a chance…
Fil
November 7, 2010 at 4:35 pm
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι ήθελα να γράψω η “ελπίδα της επιτυχίας” αλλά δεν πειράζει 😉
thanosk
November 8, 2010 at 9:46 am
Και πάλι ήταν καλό :))
Fil
November 8, 2010 at 9:55 am