Graffiti αντί πορνό

Η κόντρα για νέες και ριζοσπαστικές ιδέες για την πολιτισμική ανάδειξη της Θεσσαλονίκης έχει ανάψει για τα καλά. Μετά την πρόταση Μπουτάρη για το TV 100 να περιλαμβάνει και ζώνη πορνό, ο αντίπαλος του Κώστας Γκιουλέκας σε μια σπάνια υπέρβαση πρότεινε την διοργάνωση του ‘Allo Festival’ που θα περιλαμβάνει ακόμη και την απαγορευμένη τέχνη του graffiti!
Η παραπάνω πρόταση έγινε στην εκδήλωση της ‘Ομάδας’ για τον πολιτισμό. Το σοκ του ακροατηρίου γρήγορα

Η Γαλάνη μεταδημότευσε

Διαβάζω στο site της Πρωτοβουλίας, απόσπασμα από την συνένετυξη της Δήμητρας Γαλάνη στον Αγγελιοφόρο της 23/09 (αλήθεια, τώρα πήραν την αποδελτίωση;):

Μαθαίνω όμως ότι στις επόμενες εκλογές κατεβαίνουν σοβαρά πρόσωπα, άνθρωποι που είναι πραγματικά δεμένοι με τη πνευματικότητα και την αλήθεια αυτής της πόλης. Ένας από αυτούς είναι ο κ. Μπουτάρης που για μένα αλλά και για τον περισσότερο κόσμο είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή για τη Θεσσαλονίκη. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι τα πρόσωπα ορίζουν και το επίπεδο της πόλης αλλά και τη σοβαρότητα του πολιτικού διαλόγου που χρειάζεται για να πάνε τα πράγματα μπροστά.

Βέβαια δεν το σχολιάζει κανείς οπότε, θεωρώ ότι 2 τινά μπορεί να συμβαίνουν

1) Ότι αφού θεωρεί η κα. Γαλάνη ότι ο κ. Μπουτάρης είναι ότι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί, θα πρέπει να τον ψηφίσουμε, ή

2) Ότι μεταδημότευσε και είπε να μας πει τι θα ψηφίσει…

Δεν κατάλαβα ποτέ μου γιατί οι συμπάθειες ή οι πολιτικές πεποιθήσεις του αγαπημένου μου τραγουδιστή/ηθοποιού/ποδοσφαιριστή θα πρέπει να είναι και δικές μου συμπάθειες. Ιδίως όταν αυτός δεν θα υποστεί ποτέ την διακυβέρνηση αυτού που στηρίζει.

εγώ λέω να αυτομολήσω σε καμιά άλλη χώρα…

Ο πρώτος κερδίζει αλλά ο δεύτερος κλέβει τις εντυπώσεις. Η ποιότητα του πρώτου βέβαια λέει πολλά και για το ποιόν του δεύτερου, όσο για τις εντυπώσεις…Παρόλο λοιπόν που το ΠΑΣΟΚ έκανε ρελάνς στα ΜΜΕ – χωρίς να το καταλάβει καλά καλά ή μήπως όχι; – με το σκυλοκαυγά για την καρέκλα του αρχηγού, να μην ξεχνάμε ποιός κέρδισε τις εκλογές και θα κυβερνήσει (;). Η ΝΔ προχωρεί σε ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Για ταύτο όχι μόνο συγχωνεύει τα υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας αλλά πιθανόν αναθέτει αυτή την γεμάτη νάρκες θέση σε έναν γίγαντα του ελληνικού κι όχι μόνο πολιτισμού, το φάρο που χρειάζεται το σαπιοκάραβο της ελληνικής παιδείας στη θαλασσοταραχή που το δέρνει: το Γιώργο Βουλγαράκη. Κι επίσης ανανεώνει με νέα και ορεξάτα στελέχη τα ψηφοδέλτιά του, όπως για παράδειγμα τον Μ. Έβερτ. Κάποια εκ των οποίων προσβλέπουν και σε υπουργοποίησή τους. Ε, θείε Αχιλλέα;

τώρα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι δηλαδή;

31% αποχή. 42% του 69% είναι 28,9%. Το αποτέλεσμα όμως θα το λουστούμε όλοι. Για να μην πούμε για τους 11 δεδηλωμένους ακροδεξιούς που μπούκαραν στη Βουλή με δόξα και τιμή. Όσο για τους υπόλοιπους που τόσα χρόνια κρύβονταν πίσω από το δάχτυλό τους και δήθεν το κέντρο με ροπή προς τα δεξιά; Τώρα δηλώνουν πως ουδέποτε ισχυρίστηκαν πως δεν ανήκουν στο χώρο της δεξιάς. Τουλάχιστον πέφτουν οι μάσκες. Για το ΠΑΣΟΚ δε με πήρε ο καημός, θα βρει το δρόμο του – είτε διασπαστεί είτε όχι. Όσο για την ενίσχυση της αριστεράς; Δεν είμαι σίγουρη πως θα είναι κάτι σταθερό. Το ζήτημα είναι πως προς τα αριστερά παίζουν πολλοί παίχτες ενώ προς τα δεξιά κάποιος παίζει μπάλα μόνος του. Και δυστυχώς κερδίζει. Με γειά μας.

ευτυχώς ήρθε το τέλος!

Εντάξει, μου λύθηκε μια απορία αυτή την εβδομάδα. Σε τι χρησιμεύει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Λονδίνου. Να φέρνει με πτήσεις τσάρτερ ψηφοφόρους-κοτόπουλα στη μαμά Ελλάδα. Έχω όμως μερικές ακόμα που μου προέκυψαν μόλις σήμερα:

1. υπάρχει κάποιος προφανής λόγος να έχει γεμίσει όλη η Θεσσαλονίκη από Έκθεση μέχρι Αγία Σοφία με μπατσοκλούβες σήμερα;

2. μα τι λέτε, κύριε τηλεοπτικέ φιλοκυβερνητικέ δημοσιογράφε (τελικά το χούι φεύγει τελευταίο – once ΟΝΝΕΔίτης always ΟΝΝΕΔίτης), οι εκλογές δεν κρίνονται από τον κόσμο στις προεκλογικές συγκεντρώσεις; Με ταράζετε, που θα έλεγε κι ο Πρέκας. Κατά τα άλλα σήμερα όλες οι δεξιές εφημερίδες το είδαν για λαοθάλασσα το χτεσινό της Θεσσαλονίκης – μπορεί να ήταν κιόλας (who cares?) εξάλλου έχουν το ακαταλόγιστο. Όμως αποφασίστε τέλος πάντων και πείτε μας κι εμάς αν κρίνονται από τις λαοθάλασσες ή αν είναι ξεπερασμένα αυτά και κρίνονται από τις δημοσκοπήσεις των 1000 ατόμων. Έχω μια υποψία πάντως πως οι εκλογές κρίνονται ακόμα στις κάλπες. Εκτός κι αν ξέρετε κάτι παραπάνω.

3. η τελευταία απορία δεν είναι δική μου αλλά του Σκανδιναβού φίλου μου. Του έχω περιγράψει πως όλο το χειμώνα οι Έλληνες φοιτητές διαμαρτυρόταν και διαδήλωναν για διάφορα ζητήματα μεταξύ των οποίων και η πιθανή/επιδιωκόμενη/υπό συνθήκες κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου. Σήμερα του είπα πως περνώντας από το πανεπιστήμιο είδα να έχουν αναρτήσει ένα τερααάστιο πανό που γράφει εν ολίγοις “φούμο σε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ! Ισχυρό ΚΚΕ” πάνω στην πρόσοψη της Πολυτεχνικής. Ξαφνιάστηκε. Ύστερα το καλοσκέφτηκε και με ρώτησε αν η φοιτητική παράταξη (πράγμα αδιανόητο γι’ αυτόν αλλά τέλος πάντων το έχει εμπεδώσει ως πραγματικότητα) του συγκεκριμένου κόμματος είναι ισχυρή στο Πολυτεχνείο. Του είπα πως στη δική μου σχολή, την Αρχιτεκτονική που θεωρείται η πλέον αριστερόστροφη, παίρνει μετά βίας 50 ψήφους. Κι αναρωτήθηκε ο καημένος με όλο το Σουηδικό μυαλό του: αυτό δεν είναι κατά κάποιον τρόπο κατάλυση του ασύλου επίσης; Τα συμπεράσματα δικά σας. Κάθε απάντηση και διαφωνία δεκτή. Εγώ πάντως ακόμα σκέφτομαι τι να του απαντήσω.

Αυτά και καλή ψήφο!

Βαλκάνια και Μπανάνες

Λύσσαξαν χθες το βράδυ με τις δημοσκοπήσεις. Ως και τα κανάλια που τις είχαν ήδη παρουσιάσει έβγαλαν άλλες. Κι ερίζουν για το 0,5% των 1000 ατόμων που απάντησαν τη στιγμή που έχουν 7-15% αναποφάσιστους. Ως κι εκεί στην Καθημερινή “κουφάθηκαν” με τα αποτελέσματα – για τους δικούς τους λόγους βέβαια. Ρε, πάμε καλά (ΟΧΙ!); Από την άλλη όταν σε κράζουν ως και οι δικοί σου όλα τα άλλα λόγια είναι περιττά. Σήμερα η μητέρα μου αναρωτιόταν αν θα υπάρξει κόσμος που θα ψηφίσει την ίδια κυβέρνηση για τα 3000 ευρώ που δόθηκαν ή για τον άχρηστο γιο που πλαγίως μπήκε ως συμβασιούχος σε κάποια δημόσια υπηρεσία και ζει με 590 ευρώ και εις βάρος της οικογένειας παρόλο που (υποτίθεται) εργάζεται. Η μαμά μου ζει στο δικό της ευρωπαϊκό/εξωγήινο κόσμο. Ανώμαλη προσγείωση: εδώ υπάρχει κόσμος που ψηφίζει κόμμα με κριτήριο το αν θα χαριστούν τα χρέη στον ΠΑΟΚ ή θα πέσει στη Β’ Εθνική…Άλλη μια κυρία που ζει στο φανταστικό της κόσμο – και καλά κάνει, αλλιώς δεν παλεύεται. Μα συγγνώμη, μαντάμ, για ποιόν πολιτισμό μιλάμε; Ζούμε στη χώρα που ο κατακα(η)μένος βγαίνει σε κανάλι εθνικής εμβέλειας κι αμολάει το εξής: “είχα κάτι Αλβανούς στη δούλεψή μου. Τώρα γελάνε μαζί μου και μου λένε φέτος θα έρθεις εσύ στην Αλβανία να δουλέψεις για μας!” και ο παρουσιαστής μαζί με όλο το τραγελαφικό του πάνελ κουνάνε το κεφάλι με συμπόνοια σαν να λένε “πού φτάσαμε…”. Δηλαδή συλλάβετέ το για μια στιγμή. Είναι σαν να βγαίνει μια κυριούλα και να λέει “γύρισε ο σκύλος μου και μου είπε χαιρέκακα τώρα θα σου περάσω εγώ το λουρί και θα σε πάω βόλτα”! Και το θεωρούμε φυσικό στη Βαλκανική Μπανανία μας να λέγονται τέτοια πράγματα δημοσίως σαν να αποτελούν αυταπόδεικτες αλήθειες. Να κατηγορήσω αυτόν τον άνθρωπο που μέσα στην απελπισία του έλεγε τέτοιες ρατσιστικές μπαρούφες; Τους άλλους τους χαμένους που τον άκουγαν και συμφωνούσαν; Σκέψου τώρα να έχει καεί ο κώλος σου (pardon my French) και η έγνοια σου να είναι μη φανείς κατώτερος από αυτούς που ως σήμερα είχες για κατώτερους. Κι έρχεται μετά ο άλλος και σου πετάει μια ασύμμετρη παπαριά και λες: αυτό είναι! Με ζηλεύουν και με επιβουλεύονται. Ενώ άμα σου πουν πως σε έχω γραμμένο και σε αφήνω να καρβουνιαστείς ή ξέρω ‘γω πως μια φορά στα 50 χρόνια καλό είναι να καθαρίζεις και τα ξερόχορτα, ειδικά όταν έχει 50 βαθμούς για δύο μήνες κι άλλους 10 να βρέξει; Τότε δε σ’ αρέσει. Φόρα το λουράκι σου να σε πάνε βόλτα γι’ άλλα τέσσερα χρόνια τώρα.